Wie had gedacht dat Robert Jan Stips, componist en toetsenist, die begin jaren zeventig doorbrak met zijn Haagse band Supersister, in 2019 nog zo actueel zou zijn?

Geïnspireerd door bands als The Mothers of Invention (Frank Zappa) en Soft Machine, brak het doorontwikkelde vriendenkwartet Supersister (bestaande uit Robert Jan Stips, Ron van Eck, Marco Vrolijk en Sacha van Geest) door tijdens het legendarische Holland Pop Festival in Kralingen (1970). In de daarop volgende jaren bracht de band drie unieke lp's uit in de geest van de Canterbury-scene. Er volgde nog een vierde album, 'Iskander' genaamd, waarbij Supersister zich muzikaal meer in de richting ontwikkelde van de Europese jazzrock die rond 1973 in opkomst was. Ofschoon er doorgaans weinig aandacht aan dit programmatische album wordt geschonken, ( Iskander refereert aan Alexander de Grote) was de line-up er voor de liefhebbers één om de vingers bij af te likken: Robert Jan Stips, Ron van Eck, Herman van Boeyen, en speciale gasten Charlie Mariano (sax) en Pierre Moerlen (marimba). Daarop volgde nog een project-album rondom fluitist Sacha van Geest, genaamd 'Sweet OK Supersister', dat een beetje de 'Flying Teapot' sfeer van stijlcollega's Gong ademde.

Reünions

In 2000 trad de groep op verzoek uit de VS op tijdens het festival Progfest in Los Angeles en daarna gaf de reunion groep in Nederland (onder meer in Paradiso) nog een aantal vervolgconcerten. Tot kort daarna, tot een ieders schok, Sacha van Geest plotseling overleed. Toen bassist Ron van Eck in 2011 overleed, was ook de geplande reünie als trio op hetzelfde Progfest Festival van de baan, alsmede iedere mogelijke toekomst voor Supersister. Toch vond Stips, die naast Supersister ook belangrijke rollen heeft gespeeld in de bands The Golden Earring, Transister, Sweet d'Buster en The Nits, het tijd om weer iets met de muziek van Supersister te doen, nadat hij werd gevraagd de hoofdrol te spelen in een NPO-documentaire rondom hemzelf en zijn muziek. Deze documentaire ( Het uur van de Wolf: "Tovenaar van de Nederpop" ) was onlangs te zien op televisie en de Haagse strandtent 'De Fuut' werd vorig jaar oktober afgehuurd om aldaar zowel de documentaire en een album met nieuwe muziek op te nemen.

Supersister Projekt 2019

Deze muziek is niet alleen opgenomen met drummer Marco Vrolijk, maar ook met diverse muziekvrienden van Stips, zoals Rinus Gerritsen, Cesar Zuiderwijk, Henk Hofstede, Freek de Jonge, Joke Geraets, Rob Kloet en Leon Klaasse. De elf stukken op deze nieuwe plaat zorgen voor veertig minuten aan onvoorspelbare muziek. Het doel is om de muziek van Supersister te eren, alsmede de oud-leden, maar ook om de muziek te vieren en nieuw leven in te blazen, al is het onduidelijk of dit slechts eenmalig blijft, of dat Stips hier nog een verder vervolg aan gaat geven. In ieder geval kunnen we stellen dat het doel niet is om met een hyper professioneel topproduct te komen. Het verdient dan ook aanbeveling om met deze voorkennis te gaan luisteren. De productie is vlak en de veelal complexe muziek is in technische zin voor een aantal musici zeer moeilijk te behappen, maar desondanks horen we eigenzinnige, fraaie composities met veel klankkleur en originaliteit voorbij komen. Stukken als 'I Am You You Are Me / Transmitter' en 'For You And Nobody Else' (de laatste met de enige echte Supersister-drummer Marco Vrolijk) zijn onmiskenbaar Supersister. 'Memories Are New IV' (*) is een vreemd en onwennig liedje met een aantal onverwachte maatverschuivingen. Het arrangement heeft iets beklemmends maar na meerdere luisterbeurten raken we een soort van vertrouwd.

Diversiteit is een belangrijk kenmerk van het album, want de stukken 'Max Eco' (titel is gebaseerd op 'Mexico' van het debuut 'Present From Nancy' uit 1970), Yellow Days, het complexe en indrukwekkende 'Next Door Movie' en 'Cuckoo' (met gesproken woord van Freek de Jonge) lijken geenszins op elkaar en bewijzen wat een creatieve geest Stips is. Daarbij moet gezegd worden dat de blazers en percussie de stukken warmte en kleur geven. Naast twee korte toetsenfragementen 'Sister Talk 1' en 'Sister Talk 2' bevat het album nog het emotionele 'Hope To See You There Again', dat heel atmosferisch van aard is, maar ook melancholiek, mysterieus en ongrijpbaar, met prachtige, suggestieve akkoordprogressies. Aan het einde van de cd wordt met een schitterende, korte, reprise van dit stuk, afgesloten.

Op respectievelijk 8 en 9 april jongstleden werden de stukken van het album, in combinatie met veel van de oude Supersister-stukken live uitgevoerd in 't Paard in Den Haag en Paradiso in Amsterdam. Wij waren aanwezig bij laatstgenoemd concert. Lees hier de concertrecensie..

[PJ_©RB]

{*} Het getal IV is toegekend omdat dit de vierde uitgebrachte compositie van Stips met deze titel betreft. Het stuk kent haar oorsprong op de eerste Supersister-LP 'Present From Nancy' uit 1970. Een experimenteel, jazzy arrangement met elementen uit de compositie verscheen als b-kant op de single 'Bagoas' in 1973 en het prachtige liedje 'Memories Are New III' verscheen op de Nits-plaat 'Henk/Kilo' in 1983.