R E V I E W



album


Coal Harbour

FEEDFORWARD

(ZenneZ Records, 2022)



Een waar juweel, van de eerste tot de laatste seconde


Tekst: Robin Boer



Cross-overs. Ze worden vaak hoogdravend verkocht: een "melting pot" van diverse stijlen. Alsof op revolutionaire wijze een nieuw wiel is uitgevonden voor de grote wagen die muziek heet. Uiteraard zal het u, trouwe lezer van ProgJazz, niet snel imponeren, aangezien u als geen ander weet dat alles al eens gedaan is in de muziek. Toch wordt iedere combinatie van verschillende stijlen weer hartstochtelijk verkocht als ware het Het Ei van Columbus zelve. Vermoeiend soms. Uiteindelijk maakt het weinig uit. Het gaat er om dat het resultaat mooi is. Dat het boeit, dat het ontroert, en dat de melodieën en harmonieën ons bloed doen stollen.

Het is anno 2022 geen eenvoudige opgave om muzikaal nog echt te verrassen. Misschien moeten we gewoon een keer accepteren dat experimenten in de muziek allang niet meer nieuw zijn en dat het hoofdzaak is dat we de muziek - ongeacht het concept - gewoon mooi vinden. We dwalen af... waar gaat dit nu eigenlijk over? Oh ja..!! Cross-overs. U zegt? Nee, ik citeer uit de biografie: "Coal Harbour is een eigenzinnig Rotterdams collectief wat het experiment niet schuwt. Met hun filmische composities en schurende improvisaties vervagen zij de grenzen tussen jazz en klassieke muziek."

Aha. Ja, dat zal wel. Zeker weer zo'n groepje dat interessant probeert over te komen met de zoveelste ontmoeting van jazz en klassiek? Die kennen we... pakt meestal niet heel spectaculair uit. Niet zelden pakken dergelijke combinaties (jazz en klassiek) weinig verrassend uit, of smelten ze nergens mooi samen en klinkt het als los zand. En aan zand kan je natuurlijk geen touw vastknopen...

Ja, nee, maar dit is dus wél heel erg goed.

Jaaa ja...

Foto: Oliver Leggewie (Coal Harbour PR)

We staren naar een schijfje, zorgvuldig verpakt in een zogeheten 'digipak' met een fraaie, kleurrijke schildering van een boom op de voorzijde. Als we het openklappen, lezen we de titel 'FEEDFORWARD' met in het boekje een soort sprookje over een held uit een stam die in het bos leeft, en een vruchtdragende boom ontdekt. Waar de opperhoofden onmiddellijk een buit willen binnen halen, beschikt onze held daarentegen over een langetermijnvisie en de wens het algemeen belang te behartigen, in plaats van de hebzucht. Dat wordt hem door zijn meerderen niet in dank afgenomen, met een verbanning tot gevolg. De held zal uiteindelijk aan het langste eind trekken, waardoor de kwaliteit van de voedselketen (gelukkig) gewaarborgd blijft.


Eigenzinnig, experimenteel, filmisch, jazz, klassiek, dan nog een

sprookje. Kan het nog pretentieuzer? Het lijkt wel progrock!


Beste lezer, ik heb louter goed nieuws voor u:

dit album is een waar juweel van de eerste tot de laatste seconde. De elf (!) instrumentalisten die op dit werk te horen zijn, blijken in staat een wonderlijke, sprookjesachtige wereld neer te zetten waar bijzonder veel (zo niet alle) behoeften van de ware muzikale veelvraat in slechts drie kwartier tijd volledig worden behartigd. Het creative brein achter deze twaalfdelige suite is componist, arrangeur en pianist Robert Koemans, die in 2020 met zijn eigen trio al het ijzersterke album 'Cross' uitbracht op het ZenneZ label.

Spannende mystiek (Introduction, The Discovery of the Fruit, The Reward of the Fruit) wordt afgewisseld met zeer doordachte melodische en harmonische pracht en praal (The Forest, The Hero and the Chieftains) en avontuurlijke, virtuoos en smaakvol geïmproviseerde exercities (The Hero's Wandering in the Forest, The Celebration of the Tribe, Brawl: The Hero versus the Chieftains).

Op 'FEEDFORWARD' kan je nauwelijks spreken van een conventionele fusie: deze muziek staat met haar eigenzinnige karakter uitstekend op zichzelf. Definiëren en beredeneren voelt hier als je reinste tijdverspilling. Je wordt de prachtige, fantasierijke wereld van Coal Harbour ingezogen om na 45 minuten weer te worden uitgespuugd in de harde, bittere, vijandige realiteit van alledag. En dus zetten we de cd nog een keer op. En nog een keer, en nog een keer...

Tijd om dit prachtige fruit te gaan oogsten. Pluk niet direct alles weg; laat het rijpen en deze boom zal volop bloeien.


[PJ©2022_RB]

foto: Fabian van der Knaap (Koemans PR)


Bezetting:

Tom Ridderbeekx - trompet en flugelhorn

Romain Bly - hoorn

Yoran Aarssen - klarinet en altsaxofoon

Federico Calcagno - basklarinet

Merel Junge - viool

Hadewijch Hofland - viool

Yanna Pelser - altviool

Thomas van Geelen - cello

Robert Koemans - piano

Thomas Pol - contrabas

Willem Romers - drums


Bezoek de website

Bekijk de teaser

BIMHUIS 9 april