Het jaarlijkse UJazz Fest is een lekker eigenwijs evenement waar de liefhebbers van geïmproviseerde muziek ruimschoots aan hun trekken komen. Dit jaar vond het festival voor de 9e keer plaats, en wel in De Helling, LE:EN en aanpalende horeca, altegaarde sfeervolle podia op loopafstand van elkaar op het urban cultuur terrein aan de Vaartsche Rijn te Utrecht. De locatie is een verademing, ten opzichte van het moderne lunapark waar het eind 2018 plaatsvond. De linksdraaiende omgeving achter de watertoren geeft het festival een aangenaam cachet en stuwt de optredende artiesten (waaronder Tineke Postma, Ilja Reijngoud, Jessica de Boer, Dion Nijland en Ben van den Dungen) op in de artistieke vaart der volkeren, juist zoals het hoort! ProgJazz was er bij.

Jessica de Boer Quintet

Na de HKU Big Band was het de beurt aan de charmante zangeres Jessica de Boer in het cafégedeelte van De Helling. Aldaar bracht de jonge alumna van de HKU met haar kwintet eigen en zeer persoonlijke muziek, die welbeschouwd een concertante situering behoeft en an sich niet gedijt in een café, waar mensen vooral willen praten en pilsen. Toch kreeg de deerne, gewapend met een zuivere stem en een dot galm, het publiek op de knieën en werd er vanaf het tweede stuk ademloos geluisterd. Eigen teksten en liefdevolle melodieën, positieve nummers met ritmisch mooi geplaatste majeur-parallellen, smaakvol uitgevoerd door haar band met gitarist Prashant Samlal (i.p.v. Eric Brugmans), pianist Manuel Wouthuysen, contrabassist Thimo Gijezen en drummer Mees Siderius. De laatste gaf met mallets, stokken en kwasten blijk van zijn veelzijdige schilderachtige kunne. Mees is de gedroomde begeleider voor een lyrische artieste als Jessica, een Jon Christensen-achtige slagwerker, ideaal in een kleine bezetting met soms een odd meter, dan weer een open phrase. Alle muziek en tekst is van Jessica zelf en de nadruk ligt, net als bijvoorbeeld bij haar collega’s Sanne Rambags en Marit van der Lei, op verbintenis met de natuur en contemplatie. De Rotterdamse ging, net als genoemde zangeressen, in retraîte om haar Zelf te vinden, en tenslotte terug te keren met het concept van “instrumentaal zingen”, oftewel: de vocals als deel van het arrangement. Haar inspiratiebronnen zijn de natuur, het leven en de heiland, qua muziek vooral instrumentalisten, maar ook Esperanza Spalding en Zara McFarlane. "Ik voel me gelukkig als ik zing. Ik vergeet alles om me heen". Onze buurman vond het te zoet, maar wij zijn verkocht en verknocht. Binnenkort verschijnt het album van Jessica, waar wij reikhalzend naar uitzien.

[PJ_©STAB]