Jazz Middelheim 2018, dag IV

Baron- De Looze - Verheyen

Datum: zondag 12 augustus 2018

Locatie: Park Den Brandt, Antwerpen (België)

Teskt: Stormvogel & Robin Boer

Foto's: Bruno Bollaert © Jazz Middelheim

Op de energieke zondag, na de achtbaanrit van Aka Moon, worden we getrakteerd op een ander bijzondere samenstelling, als onderdeel van de Robin Verheyen residentie tijdens Jazz Middelheim 2018. Het betreft een trio met twee 'reuzen' van musici: Bram de Looze op piano en Joey Baron op drums.

Robin Verheyen studeerde in Amsterdam, Parijs en New York, en bewijst elk concert waarom hij Artist in Residence van Jazz Middelheim is. Hij speelt virtuoos sopraan- en tenorsax, met respect voor traditie maar voortdurend hedendaags statement, en dat in de meest uiteenlopende stijlen. Stond hij de ene dag te knallen met TaxiWars, met dEUS-zanger Tom Barman, de andere dag vormde hij een fijnzinnig quartet met de Amerikaanse grandmasters Marc Copland en Billy Hart. De Belg woont alweer een slordige 12 jaar in New York en verdient daar zijn strepen, hoewel hij nog steeds veel werkt met landgenoten aan deze zijde van de grote plas. Verheyen lijkt een streepje voor te hebben bij festival-organisator Bertrand Flamang, die hem zowel in Gent als in Antwerpen op het schild hijst. Het bedaarde uiterlijk van Verheyen, met getrimde baard en studentikoze bril, is bedrieglijk, want zijn spel verraadt zijn zin voor grensverleggend avontuur, artistieke machtswellust en tonale geldingsdrang. Verheyen vormt al enkele jaren een duo met virtuoze pianist Bram de Looze, waarmee hij op bijzondere wijze het repertoire van Thelonious Monk uit elkaar trekt.

De jonge Bram de Looze (* 1991) geldt als één van de grootste pianotalenten van dit moment en is anno 2018 uitgegroeid tot een kopstuk van The New Wave of Belgian Jazz, grossierend in prijzen, laureaten en scholarships, waaronder de Sabam Jazz Award Jong Talent 2016. Met collega-talent Lander Gyselinck (met wie hij LABtrio vormt), vervolgde hij zijn studie in Antwerpen in New York. Sindsdien duikt De Looze in steeds andere internationale bezettingen op, nevens zijn eigen ‘Septych’ waarin we onder meer Robin Verheyen, Bo Van Der Werf en Flin Van Hemmen treffen. Dan weer duikt hij de studio in met meesterdrummer Stephane Galland van Aka Moon, dan weer beklimt hij de podia met artiesten als Ben Sluijs, Harald Lassen, Reinier Baas of Jesse van Ruller. Chris Maene stelde De Looze speciaal aan als ambassadeur van zijn nieuw gebouwde fortepiano’s. De Looze wordt geïnspireerd door oude, klassieke en hedendaagse muziek, en weet die elementen dankzij zijn verzorgde techniek op waardige wijze in zijn creatieve improvisaties te verwerken, zonder dat het kitsch wordt. Integendeel. Het is voor iedere niet-dove meteen duidelijk, dat hier een pianistisch wonderkind aan de gang is. De Looze etaleert in alle projecten zijn bedwelmende techniek, even makkelijk solerend in complexe zesklanken als duizelingwekkend snelle single note lijnen met beide handen.

Op uitnodiging van BOZAR werd het duo Verheyen/De Looze -naar aanleiding van 100 jaar Monk- in 2017 uitgebreid met de Amerikaanse meesterdrummer Joey Baron. De slagwerker behoeft nauwelijks introductie, bekend als hij is van zijn werk met Stan Getz, John Abercrombie, John Scofield, Bill Frisell, Fred Hersch en natuurlijk John Zorn. In 2017 werd succesvol getourd, met concerten in Brussel en Parijs, in Nederland in Tilburg en Utrecht. We zijn getuige van drie ware architecten die elkaar de volle ruimte geven om te musiceren, nooit van zins om alle aandacht voor zichzelf op te eisen. Het trio blinkt uit in geconcentreerd samenspel met aandacht voor de kleinste details, waarbij ieders muzikale vermogens optimaal benut worden en in dienst gesteld van het totaal. Behalve eigenzinnige vertolkingen van Monkstukken, speelt het trio ook eigen composities, openhartig en ingetogen van karakter. Baron’s melodische drumwerk komt erg goed uit de verf in de akoestische triosetting met Verheyen en De Looze. Later in de set pakken de drie individueel hun solo-moment, waarbij Baron laat zien en horen hoeveel verschillende klanken je uit twee stenen kan halen. Vuurwerk horen we niet bij dit concert. Er wordt uitsluitend kalme kunst bedreven, wat misschien wel even fijn is tussen twee M-Base-gerelateerde acts als Aka Moon en Steve Coleman in.


[PJ_©STAB/RB]