Op deze koude oktobermiddag, nadat in Nederland de 'wintertijd' afgelopen nacht haar intrede weer heeft gedaan, vindt er een concert plaats op een bijzondere locatie: Fort Uitermeer (*) , dat zich aan de rivier De Vecht bevindt, pakweg tussen Weesp en Naarden in. Nabij het fort bevindt zich Plofhuis 7, een voormalig munitiehuisje dat vorig jaar werd omgebouwd tot een theatertje geschikt voor kleinschalige optredens, voorstellingen, lezingen en andere activiteiten. In het kader van 'Jazzconcerten' valt deze maand de beurt aan het project 'Barditus' van multidisciplinair kunstenaar Stormvogel, 'Songs from the Great Indo European Songbook', waarmee hij een brug slaat tussen modale jazzimpro en antieke en middeleeuwse melodieën.Twee musici van de initiëel geboekte bezetting blijken echter verhinderd: drummer Arno van Nieuwenhuize en violist Oene van Geel, zodat een aanpassing van het programma noodzakelijk bleek .

In plaats van Van Nieuwenhuize en Van Geel maken we kennis met zangeres/toetsenist/componist Marieke Snijders. Samen met de tevens aanwezige Wieke Garcia (Alter Ego, Herman van Veen, Veldhuis & Kemper) en bassist Marco van Os vormen zij het grootste deel van de nieuwe groep 'Choiva', die binnenkort haar debuut-cd zal uitbrengen. Deze middag wordt een deel van hun repertoire gecombineerd met dat van Stormvogel's Barditus. Wieke Garcia is een vaste waarde binnen dit project, waardoor we deze samensmelting als een logisch gevolg kunnen beschouwen. Het ontbreken van een drummer wordt hier gecompenseerd door percussiewerk op (met name) cajon door Stormvogel en Wieke Garcia.

Het zaaltje zit zo goed als vol en het concert opent met een introductie door Stormvogel, die het Griekse grafschrift 'Song of Seikilos' aankondigt, zijnde het oudst overgeleverde voorbeeld van een complete muziekcompositie ter wereld, met inbegrip van de notatie. Het vermoeden bestaat dat de compositie dateert uit de eerste eeuw voor Christus en werd aangetroffen bij Tralles in Turkije, in 1883. Als we de oorspronkelijk Griekse tekst vertalen, luidt deze: “ Schijn, zolang je leeft, en lijd aan niets, het leven bestaat slechts korte tijd, en de tijd eist zijn tol .” Stormvogel leest plechtig zijn eigen interpretatie voor, met een knipoog naar Prins Bernhard: " Schitter dus zolang je leeft / Wroeg niet om het verleden, heden / Het leven duurt niet lang genoeg, om slechte wijn te drinken ". Vandaag beperken Stormvogel en Marieke Snijders zich tot een ingetogen, instrumentale uitvoering. Waar Snijders een schitterend mysterieus palet aan strijkers uit haar Nord Stage neerlegt, kleurt Stormvogel het warme harmonische bad in met fluwelen klanken uit zijn analoge KORG MS10 synthesizer. Na deze vrolijke opening van het concert, schuiven ook Van Os en Garcia aan, waarna we te maken krijgen met bas en percussie en de muziek extra fundament krijgt in de vorm van 'After The Storm', een 13/8 compositie van Van Os waar we naast de ritmesectie ook getrakteerd worden op fraai pianospel van Snijders en een zinnenprikkelende solo van Stormvogel op de Micro KORG. De glijdende, fluitende toon past de klankkleur van de andere instrumenten uitstekend en het tonale verhaal dat verteld wordt is indrukwekkend. Er wordt afgesloten met een percussie-sectie op cajon. Stormvogel en Garcia spelen een soort van 'drum duet' dat geleend is van de Indiase traditional Bolo Bolo, te vinden op haar in 2011 uitgebrachte album 'Tributu', dat wij overigens van harte aanbevelen.

Er volgen twee stukken die worden voorzien van vocalen door zowel Garcia als Snijders. 'Quiet Passion' van Garcia opent met een prachtig intro op haar nieuwe harp (een Riedel) en haar zachte vocalen kleuren de compositie, in combinatie met subtiel toetsenspel van zowel Stormvogel als Snijders, smaakvol in. Tevens mooi harpspel in het daaropvolgende stuk 'Endeavor' van Snijders. Al snel wordt duidelijk dat er in moeilijke tijden prachtige muziek kan ontstaan, want beide musici vertellen dat zij tijdens een periode van een burn-out veel met elkaar hebben opgetrokken en muziek zijn gaan schrijven. Het repertoire dat we vanmiddag horen is hier (deels) het resultaat van. Gedurende het laatste stuk horen we een razend knappe solo op de harp, die door Garcia noot voor noot wordt meegezongen. Snijders voorziet het geheel van creatieve akkoorden en zanglijnen. Meer mooie zanglijnen worden ons toebedeeld in de suite 'Awakening', die Stormvogel al in de jaren 80 componeerde. De tranquille muziek, die gekenmerkt wordt door verschillende maat- en tempowisselingen, start repetitief en meeslepend. Al luisterend zien wij typische Noorse landschappen voorbij komen en ervaren wij verwantschap met de jazzmuziek van het alom geprezen Duitse platenlabel ECM. Garcia en Snijders zingen de melodie, gespeeld over een 5/4, mee met de piano. Van Os bast de mantra moeiteloos mee. Aangezien Wieke Garcia, Marco van Os en Stormvogel al een noemenswaardige muzikale geschiedenis met elkaar achter de rug hebben, verbaast het geenszins dat deze compositie zo vloeiend vertolkt wordt. De drie delen van de suite worden als losse bedrijven gespeeld, in plaats van doorlopend. Het tweede deel bestaat uit een melancholiek stuk solo piano, getiteld 'To Whom It May Concern' en het derde deel, in zowel 6/4 als 5/4, openbaart zich als een mooie finale waar ook in vocaal opzicht weer een aangename bijdrage wordt geleverd.

Na de pauze volgt een mooie Delphische Hymne getiteld 'Hymn for Apollo', gecomponeerd door een zekere Athenaios in de tweede eeuw voor Christus. Marieke Snijders voegt er spontaan spoken word poetry aan toe, eveneens opgedragen aan de god Apollo. Maar wat misschien wel het hoogtepunt is van deze show, blijkt het stuk 'Cloth and Lace' waarvan Marco van Os de tekst schreef, geïnspireerd door een voor-oorlogs verhaal over een persoon die van de Eiffeltoren af wilde springen. Niet alleen de tekst maakt indruk: dit nummer zit van begin tot einde boordevol verrassende melodische wendingen en interessante akkoordprogressies, zonder dat het geforceerd of bedacht klinkt. Het is praktisch onmogelijk om deze compositie van Snijders mee te neuriën als je het nog niet redelijk goed kent, maar de melodie spreekt onmiddellijk aan. Dat horen we doorgaans nog weinig in een tijd waar ritme en geluid de boventoon voeren en melodie een ondergeschoven kindje is, met gevolg dat spanning en verrassing vaak ver te zoeken zijn. Topklasse! Garcia's 'Come Back To Me', tevens afkomstig uit het repertoire van 'Choiva', is een mooi, tweestemmig gezongen stuk met een prachtig middenstuk waar Garcia haar virtuositeit op de harp nogmaals laat schitteren.

Het bleek dat de batterijen van Garica haar gitaar waren ontveemd door haar eigen kroost, waardoor we het met een lager volume moesten stellen. Gelukkig was haar (tevens) virtuoze gitaarspel voldoende hoorbaar in Plofhuis 7. Twee composities van de eerder genoemde plaat 'Tributu', te weten 'De Alegria' en 'La Mirada', zijn ritmische uitdagingen. Het cajonwerk is hier -in een poging het originele drumwerk van Onno Witte te vervangen- wat minder strak dan in de eerste set, bij vlagen zelfs rommelig. Behelpen blijft een levensgevaarlijke bezigheid waar het composities van deze aard betreft, ofschoon Van Os op de contrabas het loopwerk knap stabiel houdt. Het genot is er weinig minder om. Afsluiter van het concert komt weer uit de koker van 'Choiva' en heet 'Knowing'. Snijders beschikt, naast Garcia, over een wonderschone zangstem en speelt prachtig piano. De liedjes zijn stuk voor stuk eigenzinnig van karakter en de samenzang werkt. Dit alles belooft veel goeds voor de aanstaande cd. Op deze site houden we u op de hoogte van de komende activiteiten rondom de release van deze cd.

Het verdient respect dat de organisatie van Plofhuis7 (bijgestaan door de Weesper kunstenaar/jazzfluitist Thomas Postuma) dergelijke concerten programmeert. Op respectievelijk 27 januari en 31 maart 2019 zullen fluitist/componist Jeroen Pek en gitarist Peter Tiehuis een muzikaal programma verzorgen in Plofhuis 7. Informatie over de bezettingen zullen wij, zodra bekend, tevens communiceren op de website.

[PJ_©RB]

Bezetting:

Marieke Snijders: keyboards, zang

Wieke Garcia: zang, gitaar, percussie, harp

Stormvogel: synthesizers, piano, cajon

Marco van Os: contrabas

Setlist:

Song of Seikilos (Seikilos) / After The Storm (Marco van Os) / Quiet Passion (Wieke Garcia) / Endeavor (Marieke Snijders)

Awakening suite (Stormvogel) / Delphische Hymne: Hymn for Apollo (Athenaios) / Cloth and Lace (Marieke Snijders / Marco van Os)

Come Back To Me (Wieke Garcia) / De Alegria (Wieke Garcia) / La Mirada (Wieke Garcia) / Knowing (Marieke Snijders)