R E V I E W

CONCERT RECENSIE

AMERSFOORT WORLD JAZZ | DAG 1

MATTHIJS GEERTS KWARTET

Tekst: Storm Bakker

Beeld: Peter Putters

Amersfoort World Jazz Festival vindt dit jaar plaats van 4 t/m 14 augustus. Het festival biedt een avontuurlijk programma van meer dan 100 concerten op de binnen- en buitenpodia in de historische binnenstad. Het festival geldt als een belangrijke springplank voor de nieuwe generatie, maar is ook een festival waar de ‘legends & legacy of jazz’ op een voetstuk worden gezet. ProgJazz is erbij.

De derde en laatste band van de openingsavond van Amersfoort World Jazz in De Observant was een kwartet rondom toetsenist/componist Matthijs Geerts, die wij tot nog toe kennen als sideman in Marutyri. Zijn eigen website markeert hem als "a pianist of the next generation". De band van vanavond bestond verder uit Itai Weissman (EWI), Thomas Pol (contrabas) en Davy Andy Henket (drums, electronics). De heren openden met een spannende 5/4 waar meteen de vonken vanaf vlogen. Terwijl de ostinate linkerhand soepel gedubbeld werd met bas en drums, werd de duizelingwekkende rechterhand van de pianist gedubbeld door Weissman, oorspronkelijk uit Israel en met vijf albums onder eigen naam bepaald geen groentje, die op de synthesizersaxofoon een ongelooflijke instrumentbeheersing aan de dag legde. De toon was daarmee gezet voor een uur progjazz in optima forma, door Geerts zelf omschreven als een "nieuw idioom, contemporary jazz in zijn meest hybride vorm". De goedlachse Geerts speelde behalve de vleugel ook met elektrische piano-sounds (NORD), smaakvol bewerkt met effecten. Elk nummer vroeg om meer... en dat leverden de heren stuk voor stuk, als kwartet zicht- en hoorbaar opererend met plezier en inspiratie, en niet te vergeten onderlinge vriendschap. Met name in de 7/4 getiteld Osso (geïnspireerd door drukke stadse geluiden), lieten de vier virtuozen de luisteraars alle hoeken van het muzikale universum zien. Polytritmiek en ongehoorde soundscapes, met een eindvamp voor de drummer om op loos te gaan. Gevolgd door een ingenieuze composite Perseverance, een long meter 14/4 waar alle registers nog een eens werden opengetrokken, compleet met lekkere vette synthesizers. De band eindigde met een fraaie versie van het huzarenstuk Humpty Dumpty van Chick Corea, ongetwijfeld een wegbereider van de Nederlandse pianist met internationale allure. Het Matthijs Geerts Kwartet is wat ons betreft nu al de revelatie van Amersfoort Jazz 2022 en het album dat verscheen bij ZenneZ Records staat vanaf heden bovenaan onze verlanglijst.

[PJ_STAB22]

Album: Lost in Reverse